Trzeba rano wstać

Nie wiem, jak Wy ale ja miałam zawsze problem z wstawaniem wcześnie rano. Budzik był nastawiony na 15 minut wcześniej, i tak nie wstałam o ustalonej godzinie. Zawsze było dodane 10,5 i jeszcze raz 5 minut . Co z tego wynikło? Pośpiech, nie zjedzone śniadanie, spalona bluzka, złość i niezadowolenie przez cały dzień. Zły humor przekładał się na relacje z kolegami i koleżankami oraz na wyniki w pracy. Po powrocie z pracy byłam tak zmęczona, że nic mi się już nie chciało. Moje życie towarzyskie legło w gruzach. Wtedy pomyślałam sobie, nie tak dalej nie może być, musi być jakieś wyjście aby poranne wstawanie było przyjemnością a nie udręką. Poszukałam w necie rad i zastosowałam się do nich. A wyglądało to tak. Wstawałam o godzinę wcześniej/ musiałam to jakiś czas przetrenować, po jakiś czasie przeszło to w nawyk/, mogłam sobie poleżeć, poczytać książkę, zajrzeć do internetu, napisać zaległego  e-maila itp. Ja najczęściej stałam przed lustrem i robiłam głupie miny, to mnie tak rozśmieszało, że na resztę dnia miałam wspaniały humor. Mogłam też zjeść spokojnie śniadanie i wyjść bez pośpiechu z domu.
Kiedy jeszcze robiłam to szybko, zdarzało się, że wracałam z połowy drogi aby sprawdzić czy zamknęłam drzwi, czy wyłączyłam żelazko. Nie pamiętałam tych czynności. Na żelazko znalazłam sposób, prasowałam ubrania wieczorem przed snem, na drzwi nie miałam sposobu.

                                                               
                                                                 

                                                         

                                 

Jestem ciekawa jakie Wy macie sposoby na ranne wstawanie. Proszę opowiedzcie Nam o nich.